အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ရပ္တည္မႈအဖံုဖံုနဲ႔ ဆင္းရဲျခင္းအေထြေထြ၊ ခ်မ္းသာျခင္း သုခေတြ ျပည့္စံုသူေတြ၊ မျပည့္စံုသူေတြက လူ႔ေလာကမွာ လက္ညွိဳးထိုးမလြဲႏိုင္ေပ။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာၿပီးခ်ိန္မွ လူ႔သက္တမ္း ကုန္ဆံုးသြားသည့္တိုင္ေအာင္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ဆႏၵရဲ႕ေက်းကၽြန္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ရပ္တည္ခဲ႔ရတဲ႔သူခ်ည္းပါပဲ။ အဲဒါကိုက ဘ၀ဆိုတာကို လူတိုင္းကလည္း လက္မခံၾကသလို၊ တခ်ိဳ႕တ၀က္ကလည္း အဲဒါကို ဘ၀လို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ ဘ၀တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ အယူ၀ါဒေတြအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ကြဲလြဲခ်က္ေတြ ရွိလာၾကေပမယ္႔ ဘယ္သူမွ ကံဆိုတာကိုမေရွာင္ႏိုင္ၾကဘူး။ တကယ္ေတာ႔ ကံဆိုတာကို မျမင္ႏိုင္၊ မၾကားႏိုင္တဲ႔ ပေဟဠိျဖစ္ေနေသာ ပုစာၦတစ္ပုဒ္သဖြယ္ လူသားအားလံုး ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ၾကရတယ္။ အဲဒီလို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရတာကို ေက်နပ္စြာ ေျဖရွင္းခဲ႔တဲ႔လူေတြ ရွိသလို မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ႔တဲ႔လူေတြလည္းရွိၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ လူတိုင္းက ကံကို မယံုၾကဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလူတိုင္းကလည္း ကံစီမံတဲ႔အတိုင္းပဲ ေနသြားၾကရတယ္။ အရမ္းထူးဆန္းလွတယ္။ မယံုၾကည္တဲ႔လူေတြက ကံစီမံရာကို ဘာေၾကာင္႔ မျငင္းႏိုင္ခဲ႔ၾကတာလဲ။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က မယံုဘူးဆိုတာ အၾကြင္းမဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေနတာကို လူတိုင္း မသိခဲ႔ၾကလို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ လူတိုင္း ကံကို မေရွာင္ႏိုင္ေပမယ္႔ ၾကမၼာဆိုတာကိုေတာ႔ ေရွာင္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ၾကမၼာဆိုတာ ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ လုပ္ရပ္က ကိုယ္႔ရဲ႕ ၾကမၼာပါပဲ။ အဲဒီလိုအခါမွာ ကံရဲ႕အလိုက်နဲ႔ ကိုယ္လုပ္လိုက္တာနဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်မျဖစ္တဲ႔အခါ ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာ မေပးဘူးဆိုၿပီး ဆင္ေျခေပးၾကတယ္။ အားလံုးကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ရင္ ကံက မျမင္ရတဲ႔ေနရာကေန ကိုယ္႔ကို ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးကို စီမံေပးေနေပမယ္႔ ကိုယ္႔ၾကမၼာကို ကိုယ္က ေကာင္းေအာင္ မဖန္တီးႏိုင္ခဲ႔ေလျခင္းတစ္ခုပဲ ျဖစ္ေလတယ္။ ကိုယ္႔ၾကမၼာကို ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ကံကလည္း သူ႔ဘာသာသူ မေနပါဘူး။ အလိုက္သင္႔ေတာ႔ လိုက္ပါေပးေနမွာပဲေလ။ လြဲေခ်ာ္မႈေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ကံက လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္က လုပ္ေနတာခ်ည္းပဲ။ ကိုယ္က မလြဲေခ်ာ္ေအာင္ အစကတည္းက လုပ္ခဲ႔ရင္ ကံကလည္း အလိုက္သင္႔ မီးစင္ကို ၾကည့္ၿပီး က ေပးေနမယ္႔ အတန္းအစားထဲမွာ ပါေနတယ္။ ဒါေတြကို နားလည္မႈေတြလြဲမွားၾကတယ္။ ဘ၀ေပးကံက မေကာင္းၾကဘူး။ ကံကိုက ညံ့ေနတာပါ ဆင္ေျခေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လူတန္းစားေတြ မနည္းလွဘူး။ တကယ္ေတာ႔ ကံက မညံ့ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ ေနတတ္တဲ႔ အတန္းအစားေလးပါ။ လူဆိုတဲ႔ ဘ၀တူျဖစ္ေအာင္ ဘုရားက ေပးလိုက္ၿပီးၿပီ။ က်န္တာကေတာ႔ ကိုယ္႔အလုပ္၊ ကိုယ္႔ၾကမၼာပဲေပါ႔။ အဲဒါကေတာ႔ ဘ၀ပဲ။ ဘ၀ဆိုတာကို နားလည္ခ်င္ရင္ ၾကမၼာဆိုတဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ႔ အလုပ္ကို ေျဖာင္႔တန္းေအာင္ လုပ္ၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါမွလည္း ဘ၀ဆိုတာကို နားလည္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာင္ ဘာမွ မသိပဲ ေလႀကီးေလက်ယ္နဲ႔ ငါက ဘ၀သမားပါကြာဆိုတဲ႔ လူေတြကလည္း မနည္းဘူး။ သူတို႔ကိုလည္း သိေအာင္ ေျပာျပလိုက္ပါ။ ဘ၀ေပးကံက သူ႔ဘာသာသူေနတာ။ ကိုယ္တိုင္က မႀကိဳးစားပဲ ကိုယ္႔ၾကမၼာကိုေတာင္ ကိုယ္က ေကာင္းေအာင္မဖန္တီးႏိုင္ပဲ ကံကိုခ်ည္းပဲ အျပစ္ပံုခ်ေနရင္ ဘ၀ဆိုတာကိုလည္း ဘာမွန္း သိလိုက္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္တန္ရင္ ေျမႀကီးထဲကိုပဲ ေရာက္သြားၾကရမွာ။ အဲဒီလို ေျမႀကီးထဲမေရာက္ခင္ ျဖတ္သန္းေနၾကရတဲ႔ဘ၀ေတြကို ဘ၀မွန္းသိေအာင္ လူ႔ဘ၀တစ္ေနရာစာအေနနဲ႔ ကၽြႏု္ပ္ေတြးေခၚမႈတခ်ိဳ႕ကိုတင္ျပပါရေစ . . .။
No comments:
Post a Comment