အေရးတၾကီး ႏိုးထစရာမလိုဘူးဆိုရင္
ငါ ဆက္ျပီး အိပ္ေနခ်င္လို႔ပါ ..
“ဘဝ..” ဆိုတာနဲ႔ ဘာလို႔ “ရွင္သန္ျခင္း..”လို႔
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရတာလဲ
ငါကေတာ့ အိပ္ေနရတာကိုပဲ .. ၾကိဳက္တယ္ ၊
ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လိုက္ေလာက္ေတာ့
ငါလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ၾကီး မေကာင္းႏိုင္ဘူးေပါ့..
သံပတ္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ပဲ ေနတတ္တယ္..
ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္မွ
ပထမ ရမယ္ဆိုရင္
ငါ ရွင္ဘုရင္ေတာင္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ၊
ေက်းဇူးျပဳျပီး .. ငါ့ကို
“ေစာက္ရူး..” လို႔ ေခၚပါ ...
မျမင္ခ်င္တာေတြ အားလံုးအတြက္
မ်က္စိေသးေသးေလးႏွစ္လံုးကို ပိတ္ထားလိုက္ရံုပါပဲ
ေဟာ .. ငါ ဘယ္ေလာက္လိမၼာတဲ့ ေကာင္လဲကြယ္ .. ၊
ေဟာဒီ .. ေစာက္ရူးမွာ
ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားပါတယ္ ...
ငါ့ဆီ ဂုဏ္ျပဳဖိတ္စာ ပို႔ဘို႔မလို
ငါ့လိပ္စာကို ငါမသိ
ငါ့ အုတ္ဂူကိုလည္း မင္းတို႔
အေလးျပဳဘို႔ အေၾကာင္းမရွိေပဘူး ..
အို … မိတ္ေဆြတို႔
ႏိုင္ငံၾကီးသားအေပါင္းတို႔ ..
ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္
မွားယြင္းၾက၊
ပက္လက္ေမ်ာဘို႔အတြက္
တံေတြးခြက္ၾကီးၾကီးလိုက္ရွာၾက၊
ငါကေတာ့
ေစာင္ထူထူကို ေခါင္းျမီးျခံဳ
ကိုယ့္ ကိုယ္က်င့္ .. ကိုယ္
စိတ္လံုလံုနဲ႔ အိပ္တယ္..
ႏိုင္ငံေက်ာ္ေတြအားလံုးကို .. သနားတယ္၊
မင္းတို႔ ငါ့ေလာက္
ဘယ္သူမွ အိပ္ေရးမဝခဲ့ၾကပါဘူး ။
( မင္းခိုက္စိုးစန္ )
No comments:
Post a Comment